Chomik Roborowskiego
(Phodopus roborovskii)
 
 

Chomik Roborowskiego (Phodopus roborovskii) jest najmniejszym przedstawicielem chomików karłowatych i wszystkich znanych ras chomików. Ma zaledwie 5 cm długości, jest więc wielkości 2-tygodniowego chomika syryjskiego. Jego futerko ma barwę piaskową, z lekko czerwonawym odcieniem w lecie i szarym w zimie. Brzuch, łapki i pyszczek są białe. Nie ma pręgi na grzbiecie ani bocznych plam. Porusza się podobnie jak chomik dżungarski, lecz jest bardziej zwinny, ma większy temperament, czasami bywa bardzo nerwowy. Z chomików trzymanych w domu najmniej chyba nadaje się do głaskania, lecz obserwowanie go to duża przyjemność. Na wolności jest przystosowany do życia na piaszczystych pustyniach Azji Środkowej , gdzie jego piaskowe futerko stanowi doskonały kamuflaż, a duża sprawność ruchowa i szybkość ułatwiają mu ucieczkę przed wrogami na terenach nieosłoniętych. Nie kopie rozbudowanego systemu nor, jak robią to jego kuzyni. Wygrzebuje sobie wąski otwór w wydmie i tuż za nim buduje swą sypialnię. Chomik Roborowskiego ze względu na swój niespokojny temperament i kruchą budowę ciała nie nadaje się do głaskania ani do trzymania na rękach, można go jednak obserwować i od czasu do czasu leciutko go pogłaskać w jego klatce.
Niektóre samce bywają agresywne wobec innych samców - takiego osobnika można trzymać tylko z samicą albo oddzielnie.
Długość ciąży wynosi od 19 do 22 dni. Ilość młodych od 1 do 6 chomików w miocie. Jego środowiskiem są obszary pustynne. Waży 20 - 26 g. Żywi się owadami i nasionami. Przeciętnie żyje 2 lata.